Grand Canyon 19 september 2016
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
19 September 2016 | Verenigde Staten, Tusayan
Las Vegas 19 september 2016
Na ons uitstapje naar de stad hebben we gisteren avond verschillend scenario's naast elkaar gezet om voldoende tijd vrij te spelen om Pieter in San Diego te ontmoeten. Dat valt nog niet mee, want San Diego is toch wel een flink eind naar het zuiden.En we moeten op tijd in San Francisco zijn om de camper in te leveren.
Zo denk je de je tijd genoeg hebt en dan lijk je ineens in tijdnood te komen!
We besluiten uiteindelijk om de meer noordelijke parken over te slaan. Dus geen Zion Nationale park, geen Bryce Park en geen Arches/Moab, Jammer, dat moeten we dan maar met de mooie plaatjes in het boek doen!
Na het normale ochtendritme, ditmaal zonder een stukje hardlopen want dat kon eigenlijk alleen op dé campground, zijn we om ca 8.30 uur in zuid oostelijke richting vertrokken over de route 215 en vervolgens de route 93. We hebben even een lusje door Boulder City gemaakt, een heel keurig verzorgd plaatsje, ontstaan in de tijd dat de Hoover dam werd aangelegd. De dam zelf hebben we niet gezien, wel een heel mooi uitzicht over het reusachtige mer dat daar door de Colorado rivier wordt gevormd. En even verderop bij een uitzichtpunt hebben we opnieuw een blik op de rivier.
Opnieuw een ruig landschap; een heuvelachtig gebied met kale zwarte hellingen. Later gaat het over in een toendra, grote vlaktes met weinig begroeiing. En af een toe een huisje, een doodmartelen of een pompstation. Op welke hoogte we hier zitten weet ik niet, ik vermoed op zo'n 1000 meter. Het is ook hier een soort Valley waar we doorheen rijden. En bijna net zo warm als de Death Valley.
Vele kilometers lang blijft het landschap hetzelfde. In Kingman maken we even een stop om de benen te strekken en wat boodschappen te doen bij een heel grote Wal Mart.
Even voorbij Kingman buigt de oude route 66 af van de I-40. We besluiten om op de terugweg deze route te nemen en nu door te rijden naar het Grand Canyon Nationaal Park.
Dat kost nog de nodige tijd. Bij Williams de afslag naar route 64 en dan is het een lange glooiende weg, waarbij het langschap eindelijk weer een beetje verandert en we tussen de naaldbomen door rijden.
Tegen 4 uur rijden we het park binnen. Wat we al vermoedden kwam uit! In het park zelf is de RV campground vol. Maar we vinden een mooi (voor de normen van een RV campground) plekje net buiten het park in Tusayan.
Tusayan is in de loop der jaren een volwaardig dorp geworden met allerlei voorzieningen. Ik moest een beetje denken aan Alpe d'Huez; boven aan de berg, in dit geval aan het einde van een lange weg is er een levendig dorpje!
Even bijkomen van de rit en dan proberen de zonsondergang te zien. Dat schijnt een spectaculaire belevenis te zijn.
Zo rond half 6 zijn we gaan rijden en dat bleek een prima timing te zijn. Wat je te zien krijgt aan kleuren, aan diepte, aan vergezichten is niet te beschrijven! Ik heb geprobeerd het met foto en film vast te leggen, maar weet niet of dat goed is gelukt. Er is maar 1 manier, je moet het zelf gezien hebben!
Na ons uitstapje naar de stad hebben we gisteren avond verschillend scenario's naast elkaar gezet om voldoende tijd vrij te spelen om Pieter in San Diego te ontmoeten. Dat valt nog niet mee, want San Diego is toch wel een flink eind naar het zuiden.En we moeten op tijd in San Francisco zijn om de camper in te leveren.
Zo denk je de je tijd genoeg hebt en dan lijk je ineens in tijdnood te komen!
We besluiten uiteindelijk om de meer noordelijke parken over te slaan. Dus geen Zion Nationale park, geen Bryce Park en geen Arches/Moab, Jammer, dat moeten we dan maar met de mooie plaatjes in het boek doen!
Na het normale ochtendritme, ditmaal zonder een stukje hardlopen want dat kon eigenlijk alleen op dé campground, zijn we om ca 8.30 uur in zuid oostelijke richting vertrokken over de route 215 en vervolgens de route 93. We hebben even een lusje door Boulder City gemaakt, een heel keurig verzorgd plaatsje, ontstaan in de tijd dat de Hoover dam werd aangelegd. De dam zelf hebben we niet gezien, wel een heel mooi uitzicht over het reusachtige mer dat daar door de Colorado rivier wordt gevormd. En even verderop bij een uitzichtpunt hebben we opnieuw een blik op de rivier.
Opnieuw een ruig landschap; een heuvelachtig gebied met kale zwarte hellingen. Later gaat het over in een toendra, grote vlaktes met weinig begroeiing. En af een toe een huisje, een doodmartelen of een pompstation. Op welke hoogte we hier zitten weet ik niet, ik vermoed op zo'n 1000 meter. Het is ook hier een soort Valley waar we doorheen rijden. En bijna net zo warm als de Death Valley.
Vele kilometers lang blijft het landschap hetzelfde. In Kingman maken we even een stop om de benen te strekken en wat boodschappen te doen bij een heel grote Wal Mart.
Even voorbij Kingman buigt de oude route 66 af van de I-40. We besluiten om op de terugweg deze route te nemen en nu door te rijden naar het Grand Canyon Nationaal Park.
Dat kost nog de nodige tijd. Bij Williams de afslag naar route 64 en dan is het een lange glooiende weg, waarbij het langschap eindelijk weer een beetje verandert en we tussen de naaldbomen door rijden.
Tegen 4 uur rijden we het park binnen. Wat we al vermoedden kwam uit! In het park zelf is de RV campground vol. Maar we vinden een mooi (voor de normen van een RV campground) plekje net buiten het park in Tusayan.
Tusayan is in de loop der jaren een volwaardig dorp geworden met allerlei voorzieningen. Ik moest een beetje denken aan Alpe d'Huez; boven aan de berg, in dit geval aan het einde van een lange weg is er een levendig dorpje!
Even bijkomen van de rit en dan proberen de zonsondergang te zien. Dat schijnt een spectaculaire belevenis te zijn.
Zo rond half 6 zijn we gaan rijden en dat bleek een prima timing te zijn. Wat je te zien krijgt aan kleuren, aan diepte, aan vergezichten is niet te beschrijven! Ik heb geprobeerd het met foto en film vast te leggen, maar weet niet of dat goed is gelukt. Er is maar 1 manier, je moet het zelf gezien hebben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
