Bryce Canyon National Park

Bryce Canyon National Park

11 en 12 mei 2017

We nemen begin van de middag de shuttle bus naar het park en kiezen ervoor naar het verste punt te gaan waar de bus nog komt, Bryce Point.
Vandaar heb je een heel mooi uitzicht over het amphitheather, het meest bekende onderdeel van het park.
Het is een bijna rond bekken vol met rotsnaalden, hoodoos. Dit zijn stenen torens en allerlei grotesk aandoende sculpturen die samen een soort openluchttoneel lijken te spelen. Vandaar de naam amphitheather.
Bryce Canyon is eigenlijk geen canyon maar een klif van het Colorado Plateau en bestaat uit hardere en zachtere lei- en zandgesteentes. Een miljoenen jaren lange erosie door wind, regen, sneeuw heeft het gesteente aangetast en de indrukwekkende en bizarre formaties doen ontstaan. Rood is de meest voorkomende kleur van het gesteente maar ook paars en lila kleuren zijn te vinden.
Ebenezer en Mary Bryce hebben dit gebied in het begin van de 20e eeuw ontdekt. Het toerisme kwam op gang en later is het een nationaal park geworden.
Er lopen nu prachtige trails door het park, zowel over de rim als beneden door de kloven.
We beginnen vandaag met een trail van zo'n 4 a 5 km over de rim. Het is een prachtige tocht! Het gaat wat omhoog en omlaag en is goed te belopen. Overal waar je maar kijkt heb je prachtige uitzichten op dit theater. En iedere keer ziet het er weer anders uit. Je blijft iedere keer weer stilstaan om te genieten. Ik hoop dat de foto's er een goed beeld van geven. Maar net als met andere parken die we hebben bezocht, moet je het eigenlijk zelf gezien hebben.
Bij Inspiration Point (de startpunten van trails hebben allemaal van dit soort mooie namen gekregen) pakken we eind van de middag de shuttle bus weer terug naar de camping.

De volgende dag gaan we opnieuw naar het park. Nu willen we een route lopen die naar beneden door de kloven gaat. We gaan naar Sunset Point en kiezen voor de Navajo Loop Trail. Deze gaat redelijk steil naar beneden en brengt je al snel in de diepten van het amphitheather. Opnieuw verbazen we ons over de grillige vormen van de hoodoos, de onverwachte rotsformaties, de diversiteit in kleur. We gaan langs twee bekende formaties, de Thors Hammer en de Two Bridges. Bij deze laatste is door erosie heel veel gesteente verdwenen en zijn er alleen nog twee brugbogen over. Hoe lang zal het duren voordat deze ook verdwenen zijn?
We moeten natuurlijk ook weer omhoog, en kiezen voor de langere maar iets minder steile route. We blijven foto's schieten, alles is even mooi! Onderweg komen we ook nog Queen Victoria tegen, een formatie die met weinig fantasie sprekend op haar lijkt, zittend op haar troon.
Een paar uur verder pakken we met een heel voldaan gevoel bij Sunrise Point de bus terug naar de camping. Blij dat we dit park hebben bezocht.