Seqouia Park, 14 september 2016
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
14 September 2016 | Verenigde Staten, Grant Grove Village
Oakhurst 14 september 2016
De vorige avond hadden we tot onze schrik gemerkt dat -ondanks de electriciteitsaansluiting op de camping- de magnetron en de stopcontacten het niet deden. Wat hadden we fout gedaan? Het grote boek met de instructies van de camper te voorschijn gehaald, maar we konden niets vinden. Na enige navraag bij mede campers bleek de oplossing heel simpel. We hadden ook nog een schakelaartje van de electriciteitsaansluiting om moeten zetten! Weer wat geleerd in ons camper avontuur!
Wat later dan bedoeld vertrokken we dus uit Oakhurst naar het beroemde Seqouia National Park. Eerst op weg naar Fresno, via een mooie, brede weg die later zelfs overging in een vierbaans weg. De natuur veranderde mee. Van een bosrijke en heuvelachtige omgeving kwamen terecht in een dor en droog landschap dat vervolgens weer wat vruchtbaarder bleek te zijn. Want we zagen vele fruitbomen en druivenranken! In de buurt van Fresno - een redelijk grote stad met alleen maar laagbouw- gingen we de Freeway 180 op in de richting van de Sierra Nevada. De bergkammen rezen geleidelijk aan voor ons op. Ik heb geprobeerd wat van het landschap te filmen, want het wordt daar al indrukwekkend. En dan gaat het al maar verder omhoog, met de nodige slingerbochten. Bij een korte stop bij een Vista Point maakten we even een praatje met een Engelse student die met zijn fiets met maar heel beperkte bepakking een rondtrip aan het maken was, langs de kust en door een paar parken. Het denkbeeldige petje namen we voor hem af, en met enige jaloezie, want ik had me daar ook wel zien rondtrekken op mijn racefietsje.
Zo rond half twee reden we het Seqouia park aan de westelijke kant binnen. We hadden nog geen vastomlijnd plan wat we wilden gaan zien, en besloten om eerst maar naar de General Grant tree te gaan, een van de - zo bleek later- vele reuze seqouia bomen in het park. Het is ook inderdaad een hele forse! Jammer dat er een groot hek omheen is gezet ter bescherming, zodat je die harige boomstam van een seqouia boom niet kon aanraken en voelen! Maar dat heb ik dan maar bij een ander boom gedaan! Zoals dat Amerikanen past was er een keurig afgelegde Grant trail aangelegd, een wandelroute van misschien 2 km, die we hebben gevolgd.
Het park bevat diverse campgrounds en in tegenstelling tot het Yosemite Park waren deze nog niet helemaal vol. Op een ervan, Azalea, hebben we een prachtige overnachtingsplaats gevonden, met een simpel sanitair, maar wel onder een prachtige bomengalerij, en met de squirrels rondom je camper.
En het boekingssysteem is heel eenvoudig: je vult een briefje in met het nummer van de kampeerplek die nog vrij is, dat plak je op een paaltje bij je kampeerplek. In een enveloppe stop je een aantal dollars en die doe je in een soort brievenbus. Hoe eenvoudig kan het zijn!
Met een biertje erbij hebben we heerlijk genoten van de rust! En toch wel gemakkelijk met zo' n camper, we raken al een beetje gewend. Je bent eigenlijk geheel selfsupporting en van alle gemakken voorzien, met een generator die ervoor zorgt dat de magnetron het nu wel doet. Dus ons diner smaakte goed!
De vorige avond hadden we tot onze schrik gemerkt dat -ondanks de electriciteitsaansluiting op de camping- de magnetron en de stopcontacten het niet deden. Wat hadden we fout gedaan? Het grote boek met de instructies van de camper te voorschijn gehaald, maar we konden niets vinden. Na enige navraag bij mede campers bleek de oplossing heel simpel. We hadden ook nog een schakelaartje van de electriciteitsaansluiting om moeten zetten! Weer wat geleerd in ons camper avontuur!
Wat later dan bedoeld vertrokken we dus uit Oakhurst naar het beroemde Seqouia National Park. Eerst op weg naar Fresno, via een mooie, brede weg die later zelfs overging in een vierbaans weg. De natuur veranderde mee. Van een bosrijke en heuvelachtige omgeving kwamen terecht in een dor en droog landschap dat vervolgens weer wat vruchtbaarder bleek te zijn. Want we zagen vele fruitbomen en druivenranken! In de buurt van Fresno - een redelijk grote stad met alleen maar laagbouw- gingen we de Freeway 180 op in de richting van de Sierra Nevada. De bergkammen rezen geleidelijk aan voor ons op. Ik heb geprobeerd wat van het landschap te filmen, want het wordt daar al indrukwekkend. En dan gaat het al maar verder omhoog, met de nodige slingerbochten. Bij een korte stop bij een Vista Point maakten we even een praatje met een Engelse student die met zijn fiets met maar heel beperkte bepakking een rondtrip aan het maken was, langs de kust en door een paar parken. Het denkbeeldige petje namen we voor hem af, en met enige jaloezie, want ik had me daar ook wel zien rondtrekken op mijn racefietsje.
Zo rond half twee reden we het Seqouia park aan de westelijke kant binnen. We hadden nog geen vastomlijnd plan wat we wilden gaan zien, en besloten om eerst maar naar de General Grant tree te gaan, een van de - zo bleek later- vele reuze seqouia bomen in het park. Het is ook inderdaad een hele forse! Jammer dat er een groot hek omheen is gezet ter bescherming, zodat je die harige boomstam van een seqouia boom niet kon aanraken en voelen! Maar dat heb ik dan maar bij een ander boom gedaan! Zoals dat Amerikanen past was er een keurig afgelegde Grant trail aangelegd, een wandelroute van misschien 2 km, die we hebben gevolgd.
Het park bevat diverse campgrounds en in tegenstelling tot het Yosemite Park waren deze nog niet helemaal vol. Op een ervan, Azalea, hebben we een prachtige overnachtingsplaats gevonden, met een simpel sanitair, maar wel onder een prachtige bomengalerij, en met de squirrels rondom je camper.
En het boekingssysteem is heel eenvoudig: je vult een briefje in met het nummer van de kampeerplek die nog vrij is, dat plak je op een paaltje bij je kampeerplek. In een enveloppe stop je een aantal dollars en die doe je in een soort brievenbus. Hoe eenvoudig kan het zijn!
Met een biertje erbij hebben we heerlijk genoten van de rust! En toch wel gemakkelijk met zo' n camper, we raken al een beetje gewend. Je bent eigenlijk geheel selfsupporting en van alle gemakken voorzien, met een generator die ervoor zorgt dat de magnetron het nu wel doet. Dus ons diner smaakte goed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
